کورمک مک کارتی

[Flare]

کورمک مک‌کارتی

کورمک مک‌کارتی، ۸۶ ساله، متولد ژانویه ۱۹۳۳، رمان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس امریکایی است که آثارش غالبا در فضای آخرالزمانی، گوتیک و وسترن می‌گذرد. او اولین رمان خود را در سال ۱۹۶۵ منتشر کرد و خالق یازده رمان تعدادی داستان کوتاه و دو نمایشنامه و فیلم‌نامه است. مک‌کارتی در سال ۲۰۰۵ رمان «جایی برای پیرمرد‌ها نیست» را نوشت که توسط برادران کوئن اقتباس شد و برای آن‌ها جایزه‌ی اسکار بهترین فیلم را به ارمغان آورد.

مک‌کارتی جوایز متعدد زیادی دریافت کرده است از جمله جایزه‌ی پولیتزر برای رمانی به اسم «جاده» در سال ۲۰۰۷. این رمان همچنین در سال ۲۰۱۰ در صدر فهرست ۱۰۰ کتاب برتر داستانی و غیر داستانی ده سال اخیر به انتخاب مجله‌ی تایمز قرار گرفت. هرولد بلوم منتقد برجسته‌ی ادبی مک‌کارتی را یکی از چهار نویسنده‌ی بزرگ امریکایی زمانه‌ی خودش می‌داند. سه نفر دیگر دان دلیلو، توماس پینچون و فیلیپ راس هستند. بلوم همچنین معتقد است کتاب «بعد از ظهر خونین یا سرخی غروب در غرب» که از آثار این نویسنده است بعد از بهترین کتاب بعد «گوربه‌گو» ِ فاکنر است.