مدیر آگهی Fatee ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ مدیر آگهی اشتراک گذاری ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ عبید زاکانی یکی از شاعران بزرگ ایرانی است که علاوه اشعار فراوان، از وی حکایات و متن های طنزآمیز زیادی به جای مانده است. او در قزوین به دنیال آمده است و در شیراز نزد بزرگترین استادان آن زمان مشغول تحصیل و یادگیری شد. @مدیر تبلیغات نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
مدیر آگهی Fatee ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ مالک مدیر آگهی اشتراک گذاری ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ لطیفه های کوتاه شخصی را پسر در چاه افتاد. گفت: جان بابا! جایی مرو تا من بروم ریسمان بیاورم و تو را بیرون بکشم. 😂 نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
مدیر آگهی Fatee ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ مالک مدیر آگهی اشتراک گذاری ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ پیرمرد باهوش سلطان محمود پیرمردی ضعیف را دید، که پشتواره ای خار می کشد. بر او رحمش آمد؛ گفت: ای پیرمرد دو ، سه دینار زر می خواهی؟ یا دراز گوش(خر)؟ یا دو سه گوسفند؟ یا باغی که به تو دهم تا از این زحمت خلاصی یابی؟ پیرمرد گفت: زر بده، تا در میان بندم و بر دراز گوش بنشینم و گوسفندان در پیش گیرم و به باغ روم و به دولت تو(کمک تو) در باقی عمر آنجا بیاسایم. سلطان را خوش آمد و فرمود: چنان کنند. نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
مدیر آگهی Fatee ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ مالک مدیر آگهی اشتراک گذاری ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ داستان خنده دار شاگرد زرنگ حجی در کودکی شاگرد خیاطی بود. روزی استادش کاسه عسل به دکان برد، خواست که به کاری رود. حجی را گفت: درین کاسه زهر است، نخوردی که هلاک شوی. گفت: من با آن چه کار دارم؟ چون استاد برفت، حجی وصله جامه به صراف داد و تکه نانی گرفت و با آن تمام عسل بخورد. استاد بازآمد، وصله طلبید، حجی گفت: مرا مزن تا راست بگویم. حالی که غافل شدم، دزد وصله بربود. من ترسیدم که بیایی و مرا بزنی. گفتم زهر بخورم تا تو بیایی من مرده باشم. آن زهر که در کاسه بود، تمام بخوردم و هنوز زندهام، باقی تو دانی. نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
مدیر آگهی Fatee ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ مالک مدیر آگهی اشتراک گذاری ارسال شده در 24 آذر، ۱۴۰۰ حکایت بهشت و جهنم واعظی بالای منبر از اوصاف و نیک های بهشت می گفت و از جهنم حرفی نمی زد. یکی از حاضرین پای منبر خواست مزه ای بیندازد گفت:ای آقا،شما همیشه از بهشت تعریف می کنید،یک بار هم از جهنم بگویید. واعظ که حاضر جواب بود گفت: آنجا را که خودتان می روید و می بینید. بهشت است که چون نمی روید لااقل باید وصفش را بشنوید. نقل قول لینک به دیدگاه به اشتراک گذاری در سایت های دیگر تنظیمات بیشتر اشتراک گذاری ...
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .