آشنایی با تاریخچه تئاتر در جهان

[nina4011]

آشنایی با تاریخچه تئاتر در جهان

تئاتر به معنای تماشا کردن و دیدن، یک کلمه یونانی و یکی از هنرهای هفتگانه است که به سده چهارم و پنجم قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد.

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام تخفیفان، به طور کلی تئاتر در هر جامعه با آیین‌های مرسوم آن مرز و بوم آمیخته بوده است. در یونان باستان به علت وسیع بودن فضای نمایش که عموماً در پای کوه‌ها و تپه‌ها برگزار می‌شد، صدا از اهمیت بالایی برخوردار بود. در آن دوران سه نوع صدا از بازیگران درخواست می‌شد.

۱- تحریری ۲- دکلمه ۳- آوازی

برای بازیگران یونانی حالت چهره اهمیت چندانی نداشت زیرا همیشه صورتکی بر چهره داشتند و از طرفی دیگر وسیع بودن مکان اجرای تئاتر از تأکید بر حالت چهره (میمیک) می‌کاست. در نمایش‌های یونان باستان یک بازیگر معمولاً بیش از یک نقش را بازی می‌کرد و حتی نقش زنان را مردان اجرا می‌کردند.

تئاتر در ایران

تئاترهای اولیه در ایران پیوند عمیقی با واقعه کربلا و زندگی پیامبران دارد که عموماً تعزیه نامیده می‌شود اما تئاتر به شکل مدرن و امروزی برای اولین بار در زمان ناصرالدین شاه به ایران آمد و تا قبل از آن تئاتر غیر تعزیه‌ای به یک سری نمایش‌های سبک کوچه بازاری خلاصه می‌شد که روحوضی و تقلید کاری نمونه‌هایی از آن  بود.

تا قبل از سفرهای اروپایی ناصرالدین شاه افرادی در دربار تئاترهایی فی البداهه برای او اجرا می‌کردند ولی سفر شاه به اروپا و دیدن عظمت و شکوه سالن‌های نمایشی آن جا دل او را برد. وی که شیفته ظاهر سازی بود در سال ۱۲۹۰ فرمان به تأسیس سالنی در تهران داد تا اجرای تئاتر در کشور ما رنگ و بوی تازه‌ای به خود بگیرد.

هم‌زمان با دوران مشروطیت در ایران در سال ۱۳۲۴ جماعت هنرپیشگان و تئاترهای متعددی در این دوره پدید آمد که اولین آن‌ها تئاتر فرهنگ در عمارت مسعودیه بود. از سید علی نصر به عنوان پدر تئاتر ایران یاد می‌شود ....

تئاتر سبک‌های مختلفی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به رئالیسم (واقع‌گرایی)، سورئالیسم (ورای حقیقت)، رمانتیسم (شاعرانه)، سمبولیسم (نمادگرایی)، ناتورئالیسم (طبیعت گرایی)، مدرنیسم (امروزی)، کمدی و ... اشاره کرد.