♤نقره‌فام♤ || سایکو کاربر انجمن نودهشتیا

[PsychoV7]

♠️عنوان: نقره‌فام
♤نویسنده: سایکو
♠️ژانرها: اجتماعی
 

♠️خلاصه:
- گرگها حیوونای قشنگین.
- درسته عزیزم ولی می‌خوای بدونی آدمها چطور گرگ میشن؟!

♠️مقدمه: تو کدوم بلیط آدمایی آدمک خاکی؟

[PsychoV7]

هستیا

می‌دونی چیه؟ اون یه پسر بچه‌ست که داخل یه بدن بزرگتر گیر افتاده.
توی مجلسها نمی‌تونست نزدیک مردها بشینه، چرا؟
چون... اون بچه‌ی طلاقه!
پدری نداشت که دستش رو بکشه به پشتش بگه:
- هی پسر من مرد شده!
خب تو اگه تفکرات خاصی داری به دیالوگ "مرد شدن" میگی جنسیت‌زدگی ولی شنیدن همین یه جمله برای اون اولش یه جمله بود، بعد آرزو و در آخر هم عقده!
کوچیکایی که در اصطلاح بزرگ بودن هربار براش تصمیم می‌گرفتن، خودش رو به نشنیدن میزد بهش می‌گفتن بی‌عقل!
همیشه مجبور شد که یه طرف از وجودش رو پس بزنه؛ اولش آسون بود، دومین‌بار رفت تو فکر، سومین‌بار خلا رو حس کردی، چهارمین‌بار خفه خون گرفت، پنجمین‌بار اخم کرد، ششمین‌بار داد کشید و آخرش هم وقتی زیر گوشش سوخت و دهنش مزه‌ی تلخ داد پس زد!

ویرایش شده 10 فروردین توسط Apollo.S

[PsychoV7]

باکا!

اومد پیشم.
ازش پرسیدم؛ گفتم باهام می‌مونی؟ من تا ابد می‌تونم باهات بمونم!
جواب منفی داد.
گفتم پیش پدر‌خونده‌ات میری؟
جواب مثبت داد!
بهش خندیدم.
یوزارسیف عزیز پدر و پسر خوب مامان!
دستم رو به قصد زدنش بالا بردم،
تحقیرش کردم،
بهش فحش هم دادم!
اما آخرش فقط یه جمله گفتم:
- احمق نباش، احمق!
ولی اون باز هم پسر خوب مامانش موند،
سرش رو انداخت پایین هیچی نگفت.
چشماش قرمز شده بودن، ازش پرسیدم می‌خوای گریه کنی؟
انکار کرد.
باباش قبلاً بهش می‌گفت:
- تو مردی! مرد که گریه نمی‌کنه!
خنده‌داره؛ داره مقیاس اون پدری رو پیش می‌بره که براش پدری نکرد، اسطوره‌ای رو می‌پرسته که سقوط کرد و شکست، همون اسطوره‌ای که هنوز هم تیکه‌های شکسته‌اش رو به سرش می‌کوبن.