نقد و برسی رمان فراغ بال | نرگس شریف کاربر انجمن نودهشتیا

[Narges.Sh]

نام رمان: فراغ بال

نویسنده: نرگس شریف (Narges.Sh)

هدف: تمرینی برای محک زدن خود در زاویه اول شخص_استفاده از زمان حال برای توصیفات و افعال.

ژانر: معمایی، تراژدی، عاشقانه

خلاصه:

هیاهوی خباثت که در سر آدمی جان بگیرد، چنان پرورش می‌یابد که آتش کشیدن بر سال‌های آینده‌ای نیامده برایش سهل باشد. فراغ‌بال، روایت می‌کند معمایی ساده را که از نسیانی غریب سرچشمه می‌گیرد. روز عروسی که تنها عروسش بود و خروش اشک‌ها و انگشت اتهاماتی که او را روانهٔ دیاری غریب می‌کند. تنها یک عکس کافی‌ست برای گره زدنِ گذشتهٔ منحوسش با کسی که در پستوی خاطرات همگان، در آتشی سوزان، خاکستر و میهمان برزخ شده است! لیکن در واقعیت...

مقدمه:

هوای ستمگری هم‌قدم با گذر روزگار،

می‌راند این و آن را از دامان.

بارانی می‌شود هوای دل، آسودگی غبار می‌گیرد کنج دل؛

خورشید امید رخت می‌بندد از جان و دل!

معما آهسته‌وار متولد می‌شود؛

نسیان، رفته- رفته نامتعادل می‌شود؛

فتنه‌ای بس هولناک، خفته است پشت آن دیوار.

خانه‌ای در آتش می‌سوزد، دل‌ها نم- نمک چرکین می‌شوند؛

زندگانی از دنیایشان پر می‌کشد، فراغ‌بالی پشت ابر، کتمان می‌شود.

***

شروع نگارش: بیست و سوم دی ماهِ سالِ نود و نه

 

توضیحات تکمیلی:

تصمیم گرفتم که این رمان را بر اساس ژانر معمایی که اولین و مهم‌ترین ژانر رمان هستش رقم بزنم. بر اساس تجربیاتم در این ژانر، امیدارم که بتونم اثری پیش‌کش چشمان زیبایتان کنم که از آن لذت کافی را ببرید. لازم دیدم که بگویم تا انتهای رمان، معما وجود دارد و تمامی قسمت‌های رمان رازهایی سرنخ‌وار در میان کلمات خود مخفوظ دارند.

{صفحه اصلی رمان}

ویرایش شده 16 خرداد توسط Narges.Sh