دلنوشته خدای آرزوها | فاطمه بهرامی کاربر انجمن نودهشتیا

[فاطمه بهرامی.]

 پارت‌ یک#

(بنام خالق زیبایی‌ها)

دلنوشته:خدای آرزوها

نام نویسنده: فاطمه بهرامی

ژانر:: عاشقانه و اجتماعی.

خلاصه: من نه آن رز سفیدی هستم که‌ در افسانه گفته بودن، و نه فرهاد که سنگ‌های کوه را تراشید، من تنها آن صدای آشنایی هستم که سال‌هاست در سرزمین رویاها همه به خاطر سکوت رازهای نگفته‌شان که برای امروز مثل فریاد شده است رد پایم را در میخانه عشق قدم می‌زنند.

مقدمه: زندگی هیچ‌وقت آن‌گونه که ما بخواهیم پیش نخواهد رفت در حالی که نه هیچ شبی و نه هیچ زمستانی دائمی نیستند، چون بالاخره آفتاب می‌تابد و شاخه‌ها هم جوانه خواهند زد؛ بنابر‌این سختی‌های راه عشق هم یک روز به پایان می‌رسد، پس تو آرام‌ باش چون قطعا برای تو هم معجزه می‌کند.

ویراستار: @sarahp

[فاطمه بهرامی.]

 پارت دو#

سکوت فریاد بلندیست که بی‌صداست اما هستند کسانی که می‌شنوند آن را در پهنای عمق حرف‌ها که شاید هیچ‌وقت به این زیبایی حس نشدند.

[فاطمه بهرامی.]

پارت سه#

 می‌دانستید پدر مادرها میان همه ستاره‌ها همیشه همان پُر نورترین ستاره‌ها هستند که راه درست را به ما نشان می‌دهند، پس هیچ‌وقت حتی تو لحظه عصبانیتمان به نظراتشان شک نکنیم. 

[فاطمه بهرامی.]

 پارت چهار#

همانا بزرگ‌ترین آرزویم کوچیک‌ترین نگاه‌ توست، چرا‌ که من قصه‌هایم را در عشق به یاد تو می‌نویسم و می‌خوانم شاید تو همان واقعی زندگیم باشی که مدام میان لحظه‌هایم سپری می‌شوی و من تو را در نزدیکی قلبم حس می‌کنم و هرگز از تو دور نخواهم شد.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت پنج#

از همان لحظه‌ای که دیدمت احساس کردم آشنایی دیرینه‌ای با تو داشتم و تو همان بهانه‌ی قشنگی هستی که من امروز به آن رسیدم و تو حتی اگر ماهی هم می‌بودی؛ می‌خواهم همان ماهیگیری باشم که ‌بی‌صبرانه صیدت ‌می‌کند تا برای همیشه مال من و کنار من باشی.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت شش#

آرزوها هیچ‌وقت نمی‌میرن چون خداوند هوای تک‌- تک‌شان را دارد و به موقع همه‌ی آن‌ها را برآورده خواهد‌کرد، پس بیاییم فقط از او بخواهیم پایان خوشی برایمان رقم بزند، الهی که فانوس آرزوها همیشه در ما روشن بماند و هرگز خاموش نشود.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت هفت#

تو همان بهانه‌‌ی قشنگی هستی برای زندگیم که من خاطراتم را با تو آغاز می‌کنم و مدام رد پای تو در سراچه‌ی خیالم جستجو می‌شود، و در تاریکی شب دیدگان تو را می‌بینم که برقی هم‌چون خورشید به زندگیم روشنایی می‌بخشد حال ای زیبای خفته، من اکنون با نام قشنگ تو خودم را پرورش دادم تا حقیقت عشق در سایه‌سار محبت تو تا ابد در من لمس شود.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت هشت#

تا حالا فهمیدی اگه خشم و نفرت را از خودت دور نریزی مثل خوره همه وجودت را پر می‌کند؟ آن وقت دیگر قلبت نمی‌تواند کسی را دوست داشته باشد، چون بعدش از همه متنفر میشی کم‌- کم خودت هم دیگر دوست نداری...

[فاطمه بهرامی.]

 پارت نه#

تنهایی یه غریضه بی‌صدایست که بی‌رحمانه انسان را به آغوش تلخش دعوت می‌کند، حالا رها شدن از این زندان ابدی به انتخاب خود ما بستگی داره، پس بیا تا بیشتر از این اسیرش نشدیم و شوق پرواز‌ کردن هنوز هم در ما هست به این تنهایی‌ پایان دهیم.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت ده#

شاید من‌ و تو در همین نزدیکی بهشت گمشده هم باشیم که مدت‌هاست نادیده گرفته‌ شدیم بیا تا دیر نشده برخیز و به ندای شیرین قلبت گوش‌ کن آخه دنیا همیشه هم آن‌طور که ما فکر می‌کنیم بی‌وفا نیست حتما پشت این در بسته یکی هست که منتظر ما خواهد‌ بود و ما از اون بی‌خبریم. 

[فاطمه بهرامی.]

پارت یازده‌#

خداوند قسمت هر انسان را به گونه‌ای رقم زده که اگر بعضی‌ها بخواهند هزار ماجرا هم برای رسیدن به خواسته‌شان‌ بسازند باز هم به هدف‌شان نخواهند رسید بنابراین امیدوار باشیم تا او نخواهد هیچ اتفاقی نمی‌‌افتد چون از ازل آن دو مال هم‌ هستند و این‌که ‌شکی نیست که آن دو قسمت هم خواهند‌ شد.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت‌دوازده#

تو همان شاهزاده آرزوهای من هستی و من هر روز جای پایت را در آسمان قلبم جستجو می‌‌کنم و هر لحظه منتظرم قاصدکی بیاید و خبری از تو برایم بیاورد و بگوید روزهای بی‌قراریت به پایان رسیده و تو را به هر خواسته‌ای که می‌خواهی برسانمت.

[فاطمه بهرامی.]

  پارت سیزده#

من دانستم که شعله یک عشق حقیقی هرگز خاموش نمی‌شود، اما امروز عاشق سر منشا و آغاز همه آرزوهاست و عشق تنها بازی است که می‌تواند در تاریکی مطلق انجام پذیرد، تنها مدرک عشق همان اعتماد و اطمینان است که به هم‌دیگر باید داشته باشیم چون عشق احساسی است که هرگز اشتباه نمی‌کند و این همان راز پنهان دوست‌ داشتن‌ است.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت‌ چهارده#

تو را به جرم نگاه زیبایت و سکوت قشنگت در زندان قلبم به حبس ابد محکموم می‌کنم تا مگر این‌که در دادگاه عشق عادلانه بگویی دوستم داری، بعد همه بدانند که این احساس دروغ نیست در واقعه یک عشق حقیقی است بین من و تو.....

[فاطمه بهرامی.]

 پارت‌ پانزده‌#

من می‌خواهم برای همه روزهای با تو بودنم و خوندنم قصری بسازم که همه‌اش از تکه‌- تکه‌های وجودم باشد و پنجره‌اش آن‌قدر نزدیک به آسمان باشد که بتوانم با ستاره‌ها چشم در چشم شوم و آن‌ها هم در آن شب مهتابی بتوانند مهمان جشن بزرگ زندگی مشترکمان باشند.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت شانزده#

هیچ‌کس از دل کسی خبر ندارد که در دل و ذهن هر آدمی چه کسی می‌تواند باشد مطمعناً آن دوست ‌داشتنی‌ترین پنهانی‌ترین دنیا خواهد بوده و این عشق‌ها آن‌قدر پاک و مقدس ‌است که حتی اگر سال‌ها به هم نرسند باز هم ذره‌ای از آن عشق بینشان کم ‌نخواهد شد؛ مسلما وقتی عاشقان حرف‌های من و اینجا می‌شنوند یاد عشق خودشان می‌افتند.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت هفده#

کاش همه دلتنگی‌ها شبیه اشک‌هایمان می‌بودند تا که هر وقت می‌ریختند دلتنگی هم با اون محو میشد و سکوت را هم که مهمان خانه‌اش شده‌ است در را باز کند و برای همیشه برود و هیچ ردپای هم از خودش به‌جا نگذارد.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت هیجده#

در دنیایی که عشق‌های زمینی این‌گونه ناعادلانه تقسیم ‌شوند، رویای ما چه حماقت قشنگی خواهد بود در برابر این هم نامردمی که این‌طور بی‌رحمانه در حق ما روا می‌شود.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت نوزده‌#

همه آدم‌ها وقتی از دست هم ناراحت هستند فقط چند ثانیه طول می‌کشد تا زخمم‌های عمیقی در دل هم بکارند یعنی این‌ها طوری در هم می‌شکنند که صدای شکستن قلبشان از فرسنگ‌ها که دور باشد باز هم شنیده می‌شود حالا سال‌ها طول می‌کشد تا این زخم‌ها التیام یابد.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت بیست‌#

سکوت به تنهایی برای خودش یک ارزش‌است، او نه تنها تو لحظه‌های سخت خودش رو نمی‌بازد بلکه ما را در قاب تنهاییش پناه می‌‌دهد و یک حسی قشنگی به ما می‌بخشد که با وجودش غرق در آرامش خواهیم شد.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت بیست‌و یک‌#

بیاییم بر روی دیوار دل هم‌دیگر رنگ صداقت بزنیم تا سایبان زندگی هیچ عشقی رنگ تاریکی به خودش نگیرد این‌طوری روشنایی قلب عاشقان هم روز به روز پر می‌شود و دوست ‌داشتن‌هایمان هم تا ابد پا برجا خواهد ماند. 

[فاطمه بهرامی.]

  پارت بیست‌و‌‌ دو‌#

عاشق شدن، عاشق ماندن، و عاشق بودن همه همان واژه‌های زیبایی هستند که خیلی در زندگی قابل ستایشند و درک‌ کردن هم‌دیگر موجب استوار بودن این عشق خواهد‌ شد بدانیم همه این‌ها از خود دوست داشتن می‌آید و حالا اگر این احساس از ته قلبمان نفوذ کرده‌ باشد مثل دژ محمکی تا ‌ابد بر سر راه زندگیمان باقی خواهد ماند. 

[فاطمه بهرامی.]

 پارت بیست‌و سه‌#

ای کاش دست‌های من آن‌قدر بزرگ می‌بودند که می‌توانستم دنیا را به کامت بچرخانم و تو را به همه‌ی خواسته‌های دلت برسانم حتی اگر آرزوی پرواز در سر داشته باشی، پس تو هم در میان ترانه‌هایت یک قافیه از برای من بخوان که من نیز زیبا زیستنم را از تو بیاموزم و برای همیشه از غم‌ رهایی یابم.

[فاطمه بهرامی.]

 پارت‌ بیست‌‌و چهار‌#

بیاییم زندگیمان را بر اساس قضاوت‌های دیگران پایه گذاری نکنیم و به آنچه که درباره‌ی ما می‌گویند و فکر می‌کنند اهمیت ندهیم، بگذار هر چه می‌خواهند پشت‌ سر ما حرف بزنند لیاقت چنین آدم‌هایی همان‌ است که پشت‌ سر باشند نه بیشتر!

[فاطمه بهرامی.]

 پارت بیست‌و پنج‌#

راستش را بگویم نمی‌توانم کسانی را که به قلبم زخم زده‌اند به این راحتی ببخشم، چون آن‌ها نه تنها با اعتمادم بازی کردند، بلکه حاضر شدند ویران شدن و تحقیر شدنم را هم ببینند این‌ها شاید قابل بخشیدن باشن! ولی قابل دوست داشته شدن دوباره نخواهند بود.